اصفهان شهری تاریخی و اصیل است علاوه بر جاهای دیدنی و آثار باستانی چشم نواز، غذاهای محلی دلپذیر و خوشمزه‌ای دارد. شاید شما هم از بین تمام غذاهای اصفهان، فقط نام بریانی به گوشتان خورده باشد اما باید بدانید که غذاهای محلی اصفهان تنها به بریانی ختم نمی‌شود و تنوع غذایی این شهر به قدری بالا است که انتخاب را برای هر گردشگری دشوار می‌کند. حتی نحوه درست کردن این غذاها نیز ممکن است در قسمت‌های مختلف اصفهان متفاوت باشد. این شهر با اصالت غذاهای محلی و سنتی خاص خودش را دارد که از قدیم تا به امروز از خوردنی‌های محبوب مردم این دیار بوده است. محبوبیت بسیاری از این غذاهای خوشمزه نصف جهان، از مرز این شهر گذشته و مردم شهرهای دیگر را هم شیفته خود کرده است. در ادامه به معرفی برخی از غذاهای معروف اصفهان می‌پردازیم.
شله بریان زیره
حتما می‌دانید که زیره از محبوب ترین ادویه‌های بیشتر نقاط ایران است که در اصفهان نیز قدمت بسیار زیادی در طبخ غذا دارد. اصلی ترین بخش شله بریان زیره، همانطور که از نامش پیداست، زیره است. این غذا تقریبا شبیه حلیم است و طعمی شبیه به کاچی دارد و در سفره خانه‌ها سرو می‌شود. اما باید بدانید که این غذا به علت قدمت زیادش در تمام رستورانها طبخ نمی‌شود. در پخت این غذای خوشمزه از گوشت گوسفندی، زیره، برنج نیم دانه، نمک، پیاز و سایر ادویه‌ها استفاده می‌شود.
آش شوربای سبزی
آش شوربای سبزی یکی از آش‌های سنتی اصفهان است که تفاوتش با بقیه شورباها، استفاده از کوفته‌های کوچک گوشت چرخ کرده، داخل این شوربا است. این آش خوشمزه سنتی در اکثر نقاط ایران طرفداران زیادی دارد. گوشت چرخ کرده، پیاز، پودر سیر، سبزی آش، هویج، برنج نیم دانه، شوید خشک و ماش مواد تشکیل دهنده این آش خوشمزه هستند. اگر طرفدار آش های متنوع ایرانی هستید، می‌توانید آش شله قلمکار را نیز را امتحان کنید.
بریان
بریان یکی از معروف ترین، لذیذترین و شناخته شده ترین غذاهای سنتی اصفهان است که در میان مردم این شهر از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است. این غذا به قدری دلچسب و خوشمزه است که می‌توان ادعا کرد سفر به اصفهان بدون چشیدن مزه بریانی هرگز کامل نمی‌شود. این غذا با موادی همچون گوشت، پیاز، نعنا خشک، کشک، دارچین، روغن و زعفران تهیه می‌شود که در اصفهان همراه با کمی جگر سفید چرخ شده و آبگوشت و همچنین نان سنگک، دوغ خنک و ریحان سرو می‌شود. این غذا از نظر ظاهر، شباهت زیادی به همبرگر دارد.
قیمه ریزه
یکی از غذاهای سنتی اصفهان، قیمه ریزه نخودچی بوده که در گویش محلی به آن قیمه نخود چی نیز گفته می‌شود. این غذا از ترکیب آرد نخود و گوشت تهیه شده و معمولا با برنج سرو می‌شود. این غذای محبوب محلی اصفهانی، همچون تاریخ و اصالت نصف جهان، خوش رنگ و لعاب است و طعمی بهشتی دارد. وجه تشابه بین قیمه ریزه و قیمه ایرانی در مایع رب و پیاز داغ به کار رفته در آنها است. برای چشیدن طعم این غذای بی نظیر لازم است سری به حوالی پایین شهر و مناطق قدیمی‌تر اصفهان بزنید چرا که امروزه بسیاری از جوانان اصفهانی از وجود چنین غذاهایی اطلاعی ندارند، بنابراین مطمئنا از پخت و فروش آن نیز غافل خواهند ماند. از دیگر انواع قیمه که در سراسر ایران تهیه می‌شود، می‌توان به قیمه بوشهری که یکی از غذاهای محلی جنوب ایران است، اشاره کرد.
پلو ماش و قمری
پلو ماش و قمری از غذاهای محبوب اصفهانی است که به راحتی در رستورانها یافت نمی‌شود. در تهیه این غذای خوشمزه و منحصر به فرد از گوشت گوسفندی، ماش، سبزی‌های پلویی، پیاز و ادویه‌های متنوع به کار برده می‌شود. برای پخت آن گوشت را با پیاز و ادویه کمی‌تفت می‌دهند و در نهایت کلم قمری رنده شده و سبزی مخصوص را به این مخلوط اضافه می‌کنند. این ترکیب را به همراه ماش که جدا پخته شده، به شکلی لایه‌ای میان برنج آبکش شده قرار می‌دهند تا دم بکشد. حاصل این ترکیب ساده و خوشمزه یکی از طعم‌های اصیل و سنتی اصفهان خواهد بود.
گوشت لوبیا
یکی از غذاهای محبوب اصفهان، یخنی لوبیا بوده که در گویش محلی به آن گوشدالوبیا نیز گفته می‌شود. در تهیه این غذا که معمولا به صورت حلیم پخته می‌شود، از گوشت گوسفند، تره، جعفری و شنبلیله، لوبیا سفید، برنج، پیاز و ادویه استفاده می‌شود. مردم اصفهان این غذا را معمولاً در ظروف مسی می‌پزند و آن را با نان میل می‌کنند. ناگفته نماند که چندین غذای شبیه به گوشت لوبیا نیز در بین غذاهای محلی اصفهان وجود دارد که بسته به ذائقه هر کسی تهیه و سرو می‌شود. علاوه بر یخنی لوبیا، یخنی نخود هم طعم دلنشینی دارد و در لیست غذاهای محلی شیراز قرار می‌گیرد.
دسر خورش ماست
خورش ماست یکی از غذاهای سنتی و قدیمی اصفهان است که به شکل سرد و معمولاً برای دسر سرو می‌شود و در مهمانی‌های رسمی این شهر جایگاه ویژه‌ای دارد. برای تهیه این دسر از گوشت گردن، ماست هم‌زده، شکر و زعفران استفاده می‌کنند. ابتدا گوشت گردن به خوبی پخته می‌شود و بعد با ماست، زعفران و شکر مخلوط می‌گردد. این مواد به اندازه‌ای مخلوط می‌شوند که یک ماده شبیه به ماست زرد رنگ به وجود می‌آید. این دسر بافتی منسجم دارد که در نهایت آن را با زرشک و خلال بادام و پسته تزیین می‌کنند. این خورش بعد از این که در یخچال خنک شد، آماده سرو در مهمانی‌های رسمی و دورهمی‌های خانوادگی خواهد بود.
کاچی هفت دخترون
این دسر خوشمزه از پسته، آرد گندم، گلاب و مغز بادام تهیه شده و بافتی بسیار نرم و لطیف مانند فرنی دارد. این دسر لذیذ در اکثر شهرهای کشور بالاخص اصفهان طبخ می‌شود. این کاچی ظاهری شبیه به حلوا زرده از غذاهای محلی همدان دارد. شاید برایتان جالب باشد که دلیل نامگذاری این دسر را بدانید در واقع نام این کاچی از یک مراسم برداشته شده است مراسمی که در آن کاچی با حضور هفت دختر طبخ می‌شده و تاریخچه افسانه ای دارد.
علت این نامگذاری به یک افسانه برمی‌گیرد: در زمان‌های قدیم پسر پادشاه عاشق دختر فقیری می‌شود که هر روز به خاطر ترس از نامادری‌اش، برای ریسیدن پنبه و چرای گاوها به طبیعت می‌رفت. خانواده پسر با این وصلت به شدت مخالفت می‌کنند و به همین دلیل دختر برای حل مشکلش نذر می‌کند که کاچی بپزد. کم‌کم بساط نذر کاچی بین خانم‌های اصفهانی متداول می‌شود. از آنجایی که اصفهانی‌ها معتقد بودند چشم آسمان نباید به این کاچی بخورد، بنابراین دور از چشم مردان پخته شده و بین خودشان پخش می‌شد. این کاچی خارج از خانه و بین افراد غریبه پخش نمی‌شود.
گوش فیل
گوش فیل از آن دسته شیرینی جات مخصوص اصفهانی‌هاست که بسیار پرطرفدار است و همیشه در ماه رمضان و در کنار زولبیا و بامیه به فروش می‌رسد. برای این تهیه شیرینی دسر خوشمزه از تخم مرغ، ماست، آرد، زعفران استفاده می‌شود. زمانی که گوش فیل‌ها داخل روغن داغ سرخ شدند بلافاصله آنها را داخل شربت مخصوص غلیظی می‌ریزند تا شربت حسابی به خورد گوش فیل‌ها برود. مردم اصفهان این دسر را همراه دوغ میل می‌کنند چرا که معتقدند طبع سرد دوغ با طبع گرم گوش فیل مکمل هم هستند.
شهر اصفهان نیز مانند هر شهر و منطقه‌ای، آداب و رسوم و غذاهای محلی خاص خود را دارد. پیشینه غذایی این شهر از قدمت بسیار بالایی برخوردار است و برای بارها و بارها مورد استقبال گردشگران ملی و بین المللی واقع شده است. اگر قصد سفر به اصفهان را دارید، حتما از طعم این غذاهای خاص محلی امتحان کنید.
1 فکر در مورد “ غذاهای معروف اصفهانی که باید امتحان کنید ”